ETORKIZUNEKO IRAKASLEENTZAT

 Etorkizuneko irakasleentzat interesgarria iruditu zaidan bideo hau igo dut, laburra baina esangoratsua, bertan, umeenganako zeinbat alholku.

ARGITARATZEKO

Hemen dago gure taldeko lau azalpen testuetatik hautatu dugun; asko pentsatu ondoren Andoniren testua aukeratu dugu. Egindako lau testuak irakurri ondoren bi testuren artean zalantza genuen, baina azkenean Andonirena egokia iruditu zitzaigun. Hala ere, testu horrek zenbait aldaketa behar zituen ondo egoteko; beraz, aldaketa horiek egin ostean hemen dago:

ZER DA IRAKASLE IZATEA?

Irakasle bat, irakasten lan egiten duen pertsona da. Irakasle batek irakasteaz gain bere ikasleen ikasketa prozesua bideratzen du, ikasleak behar bezala aurrera egin dezaten beraien ikasketa prozesuan. Irakasleak adin desberdinetako ikasleei irakasten diete, baina beti ere beraien ezagutza ikasleei irakasteko asmoarekin eta hauek ahalik eta hoberen prestatzeko asmoarekin.

Hezkuntza tradizionalean, eskolak programarekiko menpekotasun handia zuen, gainera, ikasleek ikasi beharreko guztia eskuliburuetan jasota zetorren. Hezkuntza tradizionalean irakasleen instrukzioa zen erabiltzen zen bakarra, irakaslea autoritate figura zelako. Gaur egun, ordea, teknika berrien erabilera nabaria da, lehen irakaslea zen hezkuntza prozesuaren zentroa, gaur egun, aldiz, ikaslea zentrotzat hartzen da. Eskola garaikideetan irakasleak, tradizionalean ez bezala, ikasleari uzten dio lan egiten eta irakasleak lagundu egiten du lan horretan, izan ere, gaur egungo irakasleen lana Laissez Fairek esan bezala “umea egitera bultzatu behar da, umeari egiten utziz”.

Irakasleen artean espezialitateen arabera bereizketak egiten dira: Matematikakoak, ingelesekoak, natur zientzietakoak, gorputz heziketakoak, euskarakoak, gizartekoak… Baina sailkapen horrez gain, beste mota batera ere sailkatu ditzakegu: hezkuntza formalekoak, hezkuntza ez formalekoak eta azkenik hezkuntza informalekoak. Hezkuntza formala zentro batean ematen den ikasketari deritzo, izaera egituratu batekin eta amaitzean titulu bat eskuratzen. Hezkuntza ez formal zentroek eskaintzen ez duten ikaskuntza da, bukatzean titulurik eskuratu gabe normalean. Eta azkenik, hezkuntza informala familiarekin, lanarekin edo aisiarekin egunerokotasunean eta plangintza gabe ikasten denari deritzo.

Irakasle batek esan bezala, lan hori egiteko hiru gauza garrantzitsu daude. Lehenik esan zuen, pazientzia edukitzea oso garrantzitsua dela, irakasle lana nekagarria izan daitekeelako. Ez ikasleengatik bakarrik, baizik eta, zentroan izan ditzaken gatazkengatik eta ikasle horien gurasoekin izan daitezken gatazkekin. Irakasle lana ez baita ikasleetan bakarrik oinarritzen, baita zentroan eta gurasoetan ere. Esan zuen beste gauza, bokazioa edukitzea oso garrantzitsua dela; bestela, ikasleen kalterako izango da. Irakasle baten bokazio faltak irakaslea bera nazkatuko duelako; gainera, ikasleen motibazio galera eragin dezake. Azkenengo gauza motibazioa da, lanera motibaturik doan irakasle batek bere klaseak dinamikoagoak egingo ditu; edo, gutxienez, saiatuko da. Modu horretan, ikasleek hobeto barneratuko dituzte gaiak eta ikasitako hori epe luzerako ikasketak izango dira. Motibazio gabeko irakasle batek, berriz, ez ditu ikasleak ikastera motibatuko, bera egiten ari dena ez baitu motibatzen. Haiek bakarrik klasera sartu eta gaia emango dute, ikasleek ulertu duten edo ez pentsatu barik, edo hauei klasea oso astuna egin zaien arduratu gabe.

Irakasle bat eskultore batekin konpara daiteke. Eskultore batek bere obrei forma ematen dien bezala, irakasle batek bere ikasleei “forma” ematen saiatu behar du. Eskultoreak, irakasleak bezala, lan hori egiteko motibazioa behar du; hau da, oso zaila da eskultore batek motibazio gabe lan ona egitea. Berdin berdina gertatzen da irakasle batekin, oso zaila da motibaziorik gabeko irakasle batek ondo irakastea.

Amaitzeko, irakasle lana ondo egitea ez dela batere erraza esan beharra dago. Lehen esandako gauzak kontutan hartu behar dira ikaslearen hobe beharrez, ikasle batek gustura ikasi behar duelako, eta horretarako irakasle motibatu batek laguntzen du. Kontutan hartu behar da ikasle horiek geure etorkizuna direla, eta ahalik eta prestakuntza hobea emanez hori hobetu dezakegu.

GABONAK ETA JOSTAILUAK

Egun gutxi barru Gabonetan murgilduko gara, dirutxa izugarria xahutzen dugun egun horietan. Telebistan jada jostailuen iragarkiak agertzen hasi dira; gure postontziak ere gabonak heltzear daudela nabari dute, hauek jostailuen katalogoz betetzen baitira.
Gaur denda famatu baten katalogoa begiratzen, hezkidetza lortzearen oso urrun gaudela antzeman dut. Bertan txostena bitan bananduta zegoela esan daiteke: alde batetik, neskentzako jokoak eta, bestetik, mutilenak. Panpinak iragartzen ziren orrialde guztietan bakarrik neskak agertzen ziren edo ileapaindegietara jolasteko gauzetan ere bakarrik neskak aurki zitezkeen. Baloiak, autoak edota monstruoak agertzen zirenean bakarrik mutilak zeuden. Txikitxoen jostailuetan ere desberdintasunak agertzen ziren neska eta mutilen artean; jostailuak berez berdinak izanda, jostailua arrosa zenean neska ageri zen eta urdina mutilentzat (nola ez!).
Horrelako gauzak ikusten ditudanean ez zaizkit gustatzen. Ni txikitatik beti "marimacho" etiketarekin egon naiz, neska izanik panpinak eta neskei egokitutako jolasak ez nituelako gustoko. Betidanik gehien gustoko nituen jostailuak "mutilenak" ziren: baloiak, autoak... Nire inguruko guztiei mutila ematen nuela entzuten nien, ez nintzela batere "femenina". Goi mailako ikasketak egiterakoan ere nire familiako askok konfidantza gehiegi izan ez arren, mutilei egokitutako goi mailako ziklo bat hautatu nuen magisteritzan sartu aurretik.
Hau guztiarekin gizarteak gaur egun oraindik berdintasunetik oso urrun dagoela esan nahi dut. Horrelako xehetasunak haurrengan eragin handia daukatela argi dago eta bertan sexuen arteko desberdintasunak daudela ikusten badute, inkontzienteki hori barneratuko dute.
Gauza hauek ikastolan landu daitezkela bururatzen zait. Irakasleak ikusarazi behar die, jostailuak genero gabekoak direla, gizarteak berak generoak ezartzen dizkie. Haurrak irakaslearekin katalogo hauek ikusten badituzte eta mutilaren bat zalantza baldin badu neskentzako jostailuren bat eskatu nahi duelako, edo kontrako kasuan, irakasleak lagundu diezaioke erabaki hori aurrera eramatera, haiek izango baitira gizartea aldatuko dutenak.

ARANBIZKARRAKO ESPERIENTZIA

Kurtso hasieran eskola batean praktika boluntario batzuk egiteko proposatu ziguten,  hasieratik interesgarria iruditu zitzaidan baina joan ezkero ostiraleko klasera joan behar ez izateak, erabat konbentzitu ninduen.

Asteazkenetan, goizeko 9:30tan gure gelako bost ikaskide ordu eta erdiz laugarren mailako ume batzuekin egoten gara. Lehen egunean urduritasuna zen nabari nire barnean, baina poliki poliki lasaitzen joan nintzen. Orain oso lasai joaten naiz eta emandako ordu eta erdia oso azkar pasatzen zait. Gainera orokorrean ikasleak jatorrak dira.

Gehien lantzen ditugun arloak hizkuntza, matematika eta ulermena dira, beti ere ahalik eta modurik dibertigarrienean lantzen eta umeen elkarbizitza sustatzen. Euskararekin ikasle gehienak arazoak dituzte, izan ere asko kanpotarrak dira eta ez dute hizkuntza ondo ezagutzen. Horrexegatik umeek euskara erabili dezaten sustatzen saiatzen naiz, ahalik eta erraztasun gehiago lortu dezaten hitz egiterakoan.

Praktika hauek ikasteko eta ondo pasatzeko balio dizkit, umeak gustuko ditudalako eta praktika hauek irakasle lanerako preparazio estra bat direla iruditzen zaizkidalako.

ERRUBRIKA

Gure taldea kalifikatzeko honako errubrika honetaz baliatuko gara, agertzen diren irizpideak kontutan izanik.

GIZARTEKO ALBISTEAK

Atzo gauean telebista ikusten negoela, barruak 

nahastu zizkidan berri bat entzun nuen. Espainiako patronaleko buruzagi ohia,Diaz Ferran, kartzelan sartu omen dute, arrazoia;kapitala zuritzea eta ondasunak izkutatzea. 153.000 euro eta kilo bat urre aurkitu dituzte bere etxean (43.000 eurotan baloratutako urre kopurua), gutxi balitz, etxeak, itsasontziak eta luxuzko kotxeak izkutatzea leporatzen zaio, horrela, zituen zorrak ordaintzeko gai ez zela argudiatzeko.

Behartuta sentitu naiz zeharka herritarrei erangiten digun berri honi burusko sarrera bat egitera, izan ere, egunero gabiltza krisiaren inguruan hitz egiten. Lanik ez dagoela eta dirua falta dela entzuten, beharbada, dirua gutxi batzuk dute beraien etxeetan gordeta, eta lana ? lotsagabe hauek kartzelara bialtzeko lan asko sortuko litzake.

Bitartean, langileak kale gorrira, eta lanbide guztietan murrizketak; medikuntzan, irakaskuntzan... Barkatu, lanbide guztietan murrizketak esan ahal dut? politikan ez...

HEGO KOREAKO HEZKUNTZA SISTEMA

Soziologiako ikasgaian azken praktikarako beste herrialdeetako hezkuntza sistemei buruz lan bat egitea egokitu zaigu, munduko hezkuntza sistema hoberenei buruz konkretuki. Nire taldeari ( Manuk lan honetarako talde berriak sortu ditu eta "auzokoak" taldetik Antxonekin bakarrik nago) Hego Koreari buruzko lana egitea tokatu zaigu.
Orain arte hezkuntza sistema honi buruz irakurri dudana nahiko sistema zorrotza dela ematen du. Emaitza onak lortzea helburua bada, zenbakiak hor daude: ia %100a (%98a zehazki) bigarren hezkuntza amaitzen dute. Izan ere, ikasketarik gabe etorkizunean ez dutela lana ona topatuko nahiko barneratuta daukate; eta ahalik eta emaitza hoberenak lortzen saiatzen dira unibersitate on baterako sarrera lortzeko asmoarekin. Horretarako bigarren hezkuntza oso gogorra da, unibertsitatera begira prestatzeko asmoarekin.
Dena den, helburu horretara heltzeko jarraitu diren pausoak nahiko gogorrak direla uste dut. Haurrak 11 ordu ematen dituzte eskoletan, horrez gain eskolatik irten eta, gurasoak motibatuta, akademietara joaten dira ikasitakoa barneratzeko. Irakasleei dagokionez, hauek haien promozioaren hoberenak hautatzen dituzte.
Amaitzeko, hezkuntza sistema honek teknologia berriei garrantzi handia ematen die. Gainera, institutu bat sortu dute hezkuntzaren gorabeherak aztertzeko, hobekuntzak topatzeko asmoarekin, beti egongo baita hobetu daitekeen zerbait.

EUSKARAREN EGUNA

365 egun iraun beharko lukeen eguna

Gaur gure hizkuntzaren eguna ospatzen dugu, euskararen eguna. Berriaren titulua dioen moduen egun honek ez luke egun bakarra izan beharko, urte osoa iraun beharko luke. Gure hizkuntzak historian zehar egoera desberdinetatik pasa da, horiek guztiak nahiko egoera latzean utzi du euskara eta gehienak, edo guztiak, politikak eraginda. Egoera hori hobetu nahi baldin badugu, urte osoan egun bakar batean gure hizkuntzaz oroitzen bagara ez dugu bere egoera hobetzearen alde askorik egingo.
Euskal Herriko gizartean askok eta askok euskaldunak direla diote, modan dagoelako edo ondo ematen duelako, auskalo. Hala ere, hori dioten askok ez dute euskaraz berba egiten, konkretuki euskaldun egiten gaituen horrek. Euskaldun garela bakarrik esaten gutxi egiten dugu euskararen alde. Benetan euskaldunak izateko euskara erabili behar dugu. Berdin du ondo edo txarto egiten dugun, gauza euskara erabiltzea da. Ondo dakien horrek txarto dakienari irakatsiko dio eta txarto dakiena ez dakitenaren eredu izango da, hauei euskara ikasi dezaketela erakutsiz.
Lotsa alde batera utzi behar dugu. Jende askori euskaraz aritzea izugarri kostatzen zaie, izan ere, betidanik gazteleraz aritu dira eta euskaraz berba egiterakoan oso arraro sentitzen dira Ez dute bere burua eroso sentitzen eta ahal duten momentuan gaztelera pasatzen dira, horrela haien sentimenduak adierazteko hobeto sentituko dira, erosoago. Mintegian euskaraz aritu zen taldeak aipatu bezala, ikastolak arlo honetan lana egitea dauka. Eskolan irakasten den euskara nahiko "formala" da, ondorioz, eskolako ume horiek euskaldun zaharrekin hizketan hasten direnean lotsatu egiten dira, alde batetik, ondo ulertzen ez dutelako haien belarria ohituta ez dagoelako; bestetik, haien euskara hain zuzena denez besteen barreen beldur dira. Hori ekiditeko, euskara ez erabiltzearen erabakia hartzen dute. Beraz, eskolak aldatu behar lukeen beste arlo bat euskararen arloan dago.
Lotsa, politika eta beldurtzen gaituzten pentsamendu horiek guztiak alde batera utzi eta:
GOAZEN, BADA, DENOK GURE HIZKUNTZAZ GOZATZERA ETA BESTEAK ERE GURE HIZKUNTZAZ GOZA DEZATELA IRAKASTERA!!

Finlandiako eskola

Bideo honen bidez, laburki, azaltzen ditu zeintzuk diren finlandiako hezkuntzaren ezaugarririk nagusienak, zein ezaugarrik egiten duten hezkuntza mota hori hain eraginkorra.
Hasteko, praktikan oinarritzen dira gehien bat, modu honetan ikasleak ikastera motibatuz. Azken finean ikasi behar duguna praktikan ikusten badugu, etorkizunean ikasi beharreko hori zertarako balioko digun ikusiko dugu.
Jarraitzeko, hizkuntzei garrantzi asko ematen diete; bideoan ikusten da nola eskola finlandiarran ikasten duen neska batek 4-5 hizkuntza dakizkien.
Amaitzeko, irakasleak (ikasle batek esanda) oso jatorrak eta alaiak dira eta klaseak ahalik eta eramangarriagoak egiten saiatzen dira.
Beraz, herrialde horretako hizkuntza sistema, ahal den moduan, kopiatzen saiatu beharko ginateke. Hor ere ikasteko arazoak dituzten ikasleak daude, baina hori detektatu bezain azkar konponbidea jartzen saiatzen dira. Hori guztiagatik, hezkuntza sistema zalantzan jarri beharko genuke, hobetzeko erak bilatuz.

Aranbizkarra eta motibazioa

Sarrera honetan, motibazioari buruzko hausnarketa bat egin dut. Esan beharra daukat, hausnarketa egiteko orduan, Aranbizkarran bizitakoa hartuko dudala oinarritzat, horrela, klaseko teoria eta ikastolako praktiken artean, nire ondorio propiak agerraraziz.

Hirugarren mailako umeen irakasle izatea suertatu zait, eta motibazio faltarik ez dutela ikusiarazi didate. Haurrek jakin mina barruan daramaten zerbait dela agerian usten dute,  irakaslea hortaz baliatu behar da, hitz eta modu egokiak erabiliz, ume bateri  bultzada txiki bat ematea, nahiko izango da berau motibatzeko.

Umeek, beraiengan interesa jartzen duzula eta benetan inporta zaizkizula sentitzea eta jakitea behar dute soilik, jakin mina guztiok barruan daramagun zerbait da, eta txikitan are gehiago. Beraz, irakasleak lan egiteko modu egokia eta interesa adierazi behar ditu, honek ekarriko du gainontzekoa.

Motibazioa, ez da bakarrik irakasleen zerbait

7 pauso gurasoak haien seme-alabak motibatzeko

Web orrialde honetan 7 klabe ematen ditu gurasoek haien haurrak motibatuta izateko. Askotan, umeen motibazioa irakasleei dagokien lana dela pentsatzen da, haiei bakarrik dagokiena. Baina ez da horrela; izan ere, haurrak ikastolan baino, etxean ematen dute denbora gehiena eta bertan hasi behar da txikien motibazioa lantzen, azken batean, haurrak etxean ikusten dutena imitatzen dute.
Horrela bada, etxean hasi behar da umeak motibatzen, era horretan ikastolara alaiago joango dira, ez dute modu negatiboan ikusiko. Haien jarrera orokorrean askoz ere positiboa izango da eta hasitako jarduera guztiak aurrera eramango dituzte; ez bakarrik eskolan, hortik kanpo ere. Gurasoak motibatzen ez duten ume batek jarduerak erdizka utziko ditu, gogo barik egingo ditu gauzak, erraz aspertuko da... Honekin guztiarekin, etxeko motibazioa beste zereginetan motibatuta egoteko oinarria dela ikusten da.

ARANBIZKARRAN BOLUNTARIA

Asteazkenean beste boluntario saio bat izan genuen Aranbizkarrako ikastolan. Honetan jada hasierako urduriak desagertu dira eta umeekin ematen dudan ordu eta erdi hori asko disfrutatzen dut. Orokorrean umeak oso jatorrak dira, horrek asko laguntzen du haiekin egoterako orduan.

Landu beharreko gaiak gehien bat hizkuntza eta matematika dira; izan ere, gai bi horietan orokorrean ikasleek nahiko arazoak dituzte. Matematikak ikasle askori trabatzen zaizkie, horretan arazoak egotea normaltzat har daiteke; hizkuntzan, berriz, arazoa euskara ez erabiltzetik datorrela uste dut. Ikasgelan egon arren, umeak haien artean gazteleraz berba egiten dute, irakasleari ere gazteleraz hitz egiten diote. Nik ikastolan nengoenean, gure artean gazteleraz aritu arren, irakasleari euskaraz egiten genion; ikastola batean egonda normalena baita. Hala ere, horrek ez nau harritzen; lan egiten egondako beste ikastola batean  egoera berbera bizi izan nuen, gainera horrek askoz gehiago harritu ninduen bizkaiko herri txiki bateko ikastola bat zelako, non ume guztiak edo gehienak euskaraz aritzea espero nuen.

Aranbizkarrako ikasleetan ikusi dudan beste arazo bat, ikasterako orduan haien artean dagoen aldea da. Haiekin lantzen ditugun ariketak ikasle batzuk bost minututan amaitzen dituzten bitartean, beste batzuk denbora amaitu eta ariketak oraindik ez dituzte bukatu. Haien tutorearekin berba eginda, hori esan zidan, izugarrizko aldea dagoela haien artean; azkarrenei beste ariketa txosten bat prestatuta izan behar du, guztiei emandako ariketak amaitzen dituztenean, ariketak egiten jarrai dezaten denbora aprobetxatzeko.

Hala ere, esperientzia hau oso polita da. Izugarrizko aukera ematen digu ikasleekin egoteko, etorkizunean biziko ditugun egoerak orain bizitzeko.

IRAKASLEEN MAPA KONTZEPTUALA

Hemen dago gure taldeak egindako mapa kontzeptuala, irakasleari egindako elkarrizketatik ateratako idei nagusiekin eginda. Orokorrean ideia nahiko antzerakoak genituen; izan ere, gure irakasleek bat egin zuten hainbat arlotan: motibazioan, bokazioan, gurasoekin harreman ez dela behar den bezalakoa... Arlo horiek gure ustetan garrantzitsuak dira irakasle lanbidean, oinarrizkoenak. Hala ere, bakoitzak zituen xehetasunek ere bete dugu.
Hasteko, hiru bloke desberdinetan banatu ditugu ideiak. Lehenengoa, gabeziak dira, bai hezkuntza sistemak dituena, baita eskola-familia harremanak dituena. Bigarrena, irakasle on batek behar dituen ezaugarriak zeintzuk diren jarri ditugu. Eta hirugarrena, irakasle bezala jasaten diren egoerak jarri ditugu, onak, zein txarrak.

MOTIBAZIOA KIROLETAN

Blog honetan motibazioari buruz hitz egiten dugunez gehien bat, egokia iruditu zait motibazioa hezkuntzatik kanpo ere oso garrantzitsua dela azpimarratzea. Horretarako kiroletan zentratu naiz, hobeto esanda NFL edo Amerikar futboleko partidu bat baino lehen Flowers entrenatzaileak emandako diskurtso batean.
Bideo honekin erakutsi nahi dizuet zein garrantzitsua den motibatuta egotea zerbait egiteko. Nik uste oso desberdina izango zela jokalari hauek txarla hau eman gabe jolastera ateratzea edo txarla hau eta gero.
Beraz ez ahaztu oso garrantzitsua dela motibazioa.

MOTIBAZIOA (bideoa)

Haurren motibazio ezaren arazoa azaltzen duen honako bideoa topatu dut. Mutikoak klasean aspertzen dela azaltzen du, gaur egun dena pilulekin konpotzen dutela, arazoa gaur egun erabiltzen den metodologiak daukala erreparatu barik.

Gaur eguneko hezkuntza eta gure gurasoek jasotakoa, oinarrian, ez da oso desberdina. Burua datuz  eta gure bizitzan zehar erabiliko ez ditugun gauzez betetzen digute, gure interesetan erreparatu barik. Orain, eskola guztietan, edo gehienetan, behintzat, ordenagailuak daude. Kurtso hasieran ikusitako bideo batean ikusi genuen nola ordenagailuekin umeak motibatuago ikasten dutela, erabiltzen ez jakin arren. Orduan zergatik ez erabili aurrerapen teknologikoak umeak hobeto ikasteko, motibatzeko? Izan ere, astuna den zerbait dibertigarria bueltatzen badugu, hobeto ikasiko dugu.

Eskola porrota ekidin nahi baldin bada, gaur egungo hezkuntzaren oinarria aldatu behar da, hezkuntza horrek ez baititu ikasleak motibatzen. Ikasleek ez dituzte eskura dauzkaten baliabide guztiak erabiltzen, auskalo gauza berrietarako beldurragatik den edo alferkeria hutsagatik.

MOTIBAZIOA

Pasa den egunean egindako mintegian gure taldeak motibazioa azaldu genuen, honako posterraren laguntzaz. Hasieran gai honek ez gintuen gehiegi konbentzitzen, baina azkenean gaur egungo hezkuntzan oso garrantzitsua dela ulertu genuen.

Motibaturik egoteak garrantzi handia du eta asko laguntzen du, bai ikasleei, baita irakasleei ere. Gure posterra irakasleak ikasleak motibaturik mantentzeko egin beharreko lanetan oinarritu ginen; izan ere, irakasleek haurrak motibatzen jakinez gero, hauek askoz hobeto barneratuko dituzte gaiak, ia konturatu barik izango baita.

Irakasle gehienek haien metodologia aldatu behar dute, erabiltzen dutena ikasle askorentzat astuna delako bat ere ez motibagarria. Gure posterrean motibazioa pizteko hainbat giltza azaldu genituen:

• Gogoz eta umoretsu irakatsi: umeek irakasle alaiak baldin badituzte, beti umoretsu daudenak, ikasgaiak hobeto azalduko dituzte, bromak eginez, jokuen bitartez...

• Indarguneetan oinarritu ez ahulezietan: ume bat motibatzeko haren arlo positiboak nabarmendu behar dira, negatiboak alde batera utziz; modu horretan, bere buruaz harro egongo da.

• Arrakasta, ahalegina eta ikaslearen aurrerapena goraipatu: emaitzak ez dira ikasketen azken helburua, barneratzea da helburua. Horregatik, emaitza ona ez bada baina ikaslea gutxienez, saiatu bada, hori izan behar dugu kontuan, saiatu dela. Laguntzarekin nahi den emaitza lortuko du.

• Sormena sustatu eta bultzatu: Ikasleari ez zaio dena eskura eman behar, modu horretan alferrak bihurtu dira, haien kabuz ezer egiteko gai izanda. Horretarako haurraren sormena bultzatu behar da, haren kabuz gauzak lor ditzan, pentsa ditzan...

• Lehiaketa ordez, lankidetza sustatu: gaur egungo gizartean asko ikusten dugu lehiaketa. Ikasketen arloan hori ez da batere ona, ikasleen arteko harreman txarra eman daitekeelako. Emaitza onak lortzen dituen irakasle batekin egunero alderatzen bazaituzte azkenean ume horri mania hartuko diozu.

• Epe motz eta luzeera helburuak ezarri, honekin ikasleen garapena bultzatzeko.

• Ahal denean ikasleek erabaki dezatela: Ikasleek klasean haien ideiak ez direla kontuan hartzen ikusten badute, ez dute hainbesteko interesik jarriko; finean, irakasleek esaten duten guztia egin behar da, haiek pentsatzen dutena kontuan hartu barik.  

• Ikasleei beraien aurrerapena interesatzen zaizula erakutsi: ikasleek emaitza onak lortzen dituztenean haien irakasleak pozten direla ikusten dutenean harro jartzen dira, irakaslea haien arrakasta kontuan hartzen baitu.

• Ikasleen arteko lankidetza sustatu: taldean lan egitea umeei izugarri gustatzen zaie eta horrela guztiak ikasiko dute.

• Lorturiko arrakasta goza dezaten utzi.

ARTIKULUA

Artikuluari buruz taldekideekin hausnarketa egin ondoren, hainbat konklusioetara iritsi naiz.

Lehenik zaldiaren kasua harrigarria iruditu zait bi aspektuetan:

1.     Zaldiak jabeak eginiko galdera gehienei ondo erantzutea harrigarria iruditzen zait, geure hizkuntza ez ulertzearekin oso zaila baita.

2.     Zaldia gizakion tentsioa aztertu eta interpretatzeko gai izatea ere oso liluragarria iruditzen zait, batez ere emaitza zehatza emateko, inguratzea oso zaila da baina emaitza zehatzak ematea ikusgarria.

Ikasgelan eginiko esperimentua irakurtzean gizakiok aurreikuspen desberdinekin gauza desberdinak egin daitezkeela ikusten da. Oso arraroa iruditzen zait geure pentsamenduek zenbat alda dezaketen lan egiteko modua.

Irakasle miresgarriarekin izandako eskarmentua

Uxue Ekintza Ikastolako batxilergoko irakaslea da eta ekonomia irakasten du. Magisteritza ez zuen ikasi, baizik eta titulazioa atera zuen Deuston ikasi eta gero. Berarekin elkarrizketa hau izatea erosoago iruditu zait beste irakasle batekin izatea baino. Baina gauza batzuk atentzio deitu izan didate eta espero ez nituenak.

 

Lehenik eta behin adierazgarriena iruditu izan didana, irakasleak aurreiritziz irakasten dutela. Esaterako, azterketak zuzentzerako orduan lehenengo egiten dutena ikaslearen izena irakurtzea da, eta gero hasi zuzentzen. Nire ustez hori gaizki dago, seguraski ikasle gehiengoei nota aldatuko ziela, bai gehiagora, bai gutxiagora. Eta beste adibide bat da, ifgasteizen irakurri genuen artikulua. Ikasgela batean bi irakasle ezberdinei egindako Pigmalion mitoaren proba.

 

Irakasle honekin izandako elkarrizketan erakutsi dit lehengo esperientziak (klaseak, errietak…) ez dituztela ahazten. Gainera ahalik eta gutxien saiatzen dute klasetik kanpoko arazoak eta barneko arazoak nahastea.

Egoera zailak dituztenean, lanean dituzten inguruneko jendeari galdetzen diote edo laguntza eskatzerakoan beti esperientzia gehien dituzten jendeari esaten diote.Baita, irakasle baten ezaugarrietan nahiago du irakasleak ondo irakastea eta harreman ona hartzea ikasleekin jakitea, eduki gehiago dakien irakasle batek baino. Hara hor, adierazi zidan, berarentzat, irakasle on batek “empatía” erabiltzen duena da.

Azkenik, umeak batera edo banatuak sexuari buruz, tontakeri bat dela zioen, azken finean berdina izango litzake, ezkertiarrak eta eskubitarrak banatzea. Eta ikasleen motibazioa lortzeko gakoa zen, helburuak jartzea beraiei.

Irakaslearekin elkarrizketa

Irakaslearekin egindako elkarrizketa oso ondo joan zela esan beharra daukat, hasiera batean uste baino erosoago egon nintzen, eta erlojuari begirada bota nionerako denbora dexente pasatu zela konturatu nintzen.

Elkarrizketa aurrera zijoan einean, prestatuta eraman nituen galderez gain, beste zenbait galdera bururatu zitzaizkidan eta egia esan bion artean sortutako hartu emana ona izan zen.

Elkarrizketa hitz batez definitzeko, elkarrizketa esanguratsua izan zela esango nuke. Berarengandik informazio asko jaso nuen, bere iritsia... eta urteak klaseak ematen damaratzan batengandik aholkuak jasotzea ezta gutxi. Gainera, beharbada ikaslearen ikuspegitik ohartzen ez garen gauza askotaz konturatu nintzen, eta gauza asko beste era batera ikusi nituen.

Ekarrizketa sakona izan zen, hezkuntza sisteman ikusten zituen gabeziek bizi dugun gizarteaz, baloreetaz... hitz egitera eraman gintuen, bere iritsia eman zidan, eta aintzakotzat hartzekoa iruditu zitzaidan, experientzia eta bizipen asko bizitakoa zela airean gelditzen zen eta berak esandako gauza gehienekin ados nengoen.

Irakasle ofizioa ezagutzeko elkarrizketa egitea ezin hobea iruditu zait, nik beintzat gauzak argiago baiditut, eta   azken finean, harreman ona dugun eta urteak irakaskuntzan daramatzan irakasle batek baino hobeto zeinek azalduko digu?

IRAKASLEARI ELKARRIZKETA

Pasa den egunean irakasleari elkarrizketa oso ekintza interesgarria izan zen; izan ere, honen ostean irakaskuntza ez da uste den bezain erraza. Irakasleek hainbat bide desberdinetatik datozen arazoei aurre egin behar diete, hezkuntzak berak sortzen dituenaz gain.

Elkarrizketa honen ostean niretzat eredu zen irakasleak sakonago ezagutzeko aukera izan dut. Irakasle honek orain eskola txiki batean dabil, eskola handitan ibili arren, berak lehenengoak nahiago ditu harremana askoz hurbilagoa baita. Baina harremana estua izateak arazoa ere dakar. Alde batetik ondo dago ikaslearen gora beherak mantentzeko; baina, bestetik, askotan gurasoak irakaslearen lana zalantzan jartzen dute eta honen lana zuzentzen saiatzen dira.

Hezkuntza sistema ere arazo bat da, ez dago batere ados, ez baititu ikastera motibatzen. Umeak baliagarriak ez diren gauza asko ikasi behar dituzte eta gainera irakasgaien liburuak ez dute ikasteko grina sustatzen. Horretaz gain, irakasleek sistema honekin ez dute nahikoa askatasunik klaseak dinamikoagoak egiteko; izan ere, programa bat jarraitu behar da eta hori jarraitzeak nahiko mugatzen ditu irakasleak.

Amaitzeko, irakasle on batek izan behar duen nolakotasunarik garrantzitsuena malgutasuna da. Egoera desberdin asko jasan beharko ditu irakasle batek bere lan bizitza osoan eta guztietara moldatu beharko da; hezkuntza sistema aldatzen delako, umeak elkarren artean desberdinak direlako, ikastetxe bakoitzak bere metodologia daukalako eta horretara moldatu behar delako edota hobetzearren irakasle batek beti hobekuntzak ezarri behar dituelako bere metodologian.

Experimento de Robert Rosenthal.

Lehenengo esperimentuan, ondo erantzuten duen zaldiak, erakusten digu nola animaliek daukate galderak ondo erantzutearen gaitasuna ikusmenaren bidez. Hau da, erantzun onera iristen zen bakoitzean animaliak erantzuna zekien pertsonari ikusten zion.

Pigmalion mitoan; bi irakaslei ikasgelan dauden ikasleei buruz informazio desberdinak esaten dizkie. Bati, ikasgelaren ezkerraldean dauden ikasleek gutxiago kostatzen zaie edukiak eta eskuinekoei gehiago kostastzen zaie; besteari, guztiz alderantziz. Ikasturtea amaitzen denean, irakasleak ebaluaketak egin ondoren, irakasle bakoitzari adierazi zitzaion informazioari buruz jarri zituzten notak. Beste era esanda, lehengo irakasleak, ezkerreko ikasleei nota gutxiago jarri zizkien eskuinekoei baino, eta bigarren irakasleak alderantziz, eskuinekoei nota gutxiago ezkerrak baino. Eta azkenean ateratzen dugun ondorioa da; irakasleek aurreiritzien bidez irakasten diegula ikasleei, nahiz eta nahi gabe izanda.

Experimento de Robert Rosenthal.

Artikulu honetan egileak azaltzen du nola bistaren bidez gauza asko adierazi dezakegun. Hans zaldiaren kasuan, esaterako, matematikako eragiketak eta galdera alfabetikoak erantzuteko gai zen. Hasiera batean zaldiak horrelako gauzak egiteko gaitasuna zuela uste zen; baina azkenean zaldiari alboan zituzten pertsonak inkontzienteki erantzuna ematen ziotela frogatu zen.

Gauza bera gertatzen da eskoletan. Irakasleek azkarrak diren, edo haiek horrela uste duten, ikasleei erreztasun handiegoa ematen diete, konturatu barik, hori horrela izaten jarraitzeko. Kontrako kasuan, hain onak ez direnekin, kontrako eragina sortzen da. Hau guztiarekin azaldu nahi dena da guztiak modu berean tratatuz gero, gauzak hobera aldatuko litzateke.

Artikulua

Experimento de Robert Rosenthal. 

Zaldiak errealitatean ez zeukan gaitasunik, galderen erantzunak gizakien begiraden eta estimuluen bitartez erantzuten zituen, beraz ez zeukan uste zen gaitasun matematikoa.

Beste alde batetik, irakasleek aurre iritsi bat izanda, egon daitezkeen emaitza ezberdinetak izan daitezke. Haur bat azkarra dela uste bada, irakasleek ume horri kasu gehiago egingo diote eta gogo gehiagorekin irakatsiko diote, Honek, haurrak emaitza hobea izatea ekarriko du.

GURE TALDEKIDE BATZUEN BIDEOAK (diigo)

ikasleak pilatzea eta irakasleei ordu gehiago ezartzea

Madrilgo Gobernuak onartu berri dituen murrizketek zuzeneko eragina izango dute Autonomi Erkidegoetan, ondorioz, baita Euskal Autonomi Erkidegoan ere.

Honek ekarriko dituen ondorioetako batzuk ikasle pilaketa, irakasleen kaleratzea, hezkuntza kalitatearen murrizketa, eskola porrota eta hezkuntza garestiagoa izatea.

Gure taldean asko hitz egin ondoren, murrizketa eta Madrilgo gobernuak hartzen ari den neurrien kontra ageri gara, beste hainbat arlo baitaude murrizketak egiteko hezkuntzan ez direnak; izan ere, hezkuntza on batek etorkizun hobeago batera bidaliko gaitu.